(انظر) كتابي باللّغة الفارسيّة «عدل در جهان بينى توحيد».
الميزان في تفسير القرآن : ۱۵ / ۳۲۴ «كلام في معنى نفي
ص الظلم عنه تعالى».

۲۶۰۶

مَعنَى الاعتِقادِ بِالعَدلِ

۱۲۶۰۶.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :ما عَرَفَ اللّه َ مَن شَبَّهَهُ بِخَلقِهِ. و لا وَصَفَهُ بِالعَدلِ مَن نَسَبَ إلَيهِ ذُنوبَ عِبادِهِ.^۱

۱۲۶۰۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلام ( ـ لَمّا سُئلَ عنِ العَدلِ ـ ) : العَدلُ ألاّ تَتَّهِمَهُ.^۲

۱۲۶۰۸.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ( ـ و قد سُئلَ عَن أساسِ الدِّينِ ـ ) : التَّوحيدُ و العَدلُ... أمّا التَّوحيدُ فأن لا تُجَوِّزَ عَلى رَبِّكَ ما جازَ عَلَيكَ. و أمّا العَدلُ فأن لا تَنسِبَ إلى خالِقِكَ ما لامَكَ عَلَيهِ.^۳

۲۶۰۶

معناى اعتقاد داشتن به عدل خدا

۱۲۶۰۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداى را نشناخت آن كه او را به آفريدگانش مانند كرد و او را به عدالت وصف نكرد آن كه گناهان بندگانش را به وى نسبت داد.

۱۲۶۰۷.امام على عليه السلام ( ـ در پاسخ به اين پرسش كه عدل چيست؟ ـ ) فرمود : عدل، آن است كه خدا را متهم نكنى.

۱۲۶۰۸.امام صادق عليه السلام ( ـ در پاسخ به پرسش از بنياد دين ـ ) فرمود : بنياد دين توحيد و عدل است. توحيد به اين معناست كه آنچه را درباره خودت روا مى دانى درباره پروردگارت روا نشمارى و معناى عدل اين است كه آنچه را آفريدگارت به سبب آنها تو را نكوهش كرده است، به او نسبت ندهى.

1.التوحيد : ۴۷/۱۰.

2.نهج البلاغة : الحكمة ۴۷۰.

3.التوحيد : ۹۶/۱.